Traveltalk: mijn eerste reis

Ik vind niets leuker dan praten over mijn fantastische reizen. Ieder jaar probeer ik wel een toffe reis te maken. Maar de reis die me het meeste bijstaat, blijft natuurlijk mijn allereerste reis die ik maakte. In mijn geval, een rondreis Indonesië.

Zou ik andere mensen die voor het eerst een reis gaan maken Indonesië aanraden? Als je je aangetrokken voelt tot het land, jazeker, waarom niet. Enkel omdat je geen ervaring hebt betekent niet dat je het niet aan kan. Sommige mensen treden misschien met kleine stapjes uit hun comfort zone. Voor andere is een grote stap in het oerwoud misschien een geschikter avontuur.

Als je nerveus bent voor je eerste trip, laat mij dan wat ervaringen delen. Zelf ging ik op rondreis door Indonesië met twee vriendinnen. Een onvergetelijke ervaring, met veel hoogtepunten maar ook lastige momenten. Weet dat je op iedere eerste verre trip soortgelijke, gekke ervaringen zal opdoen. 

Aangemoedigd door orang-oetans

Oke, toegegeven: tijdens mijn eerste trip was ik misschien niet in zo’n goede conditie. Toch vonden mijn vriendinnen en ik het een goed idee om een twee-daagse jungle hike te doen door 9 bergtoppen in Bukit Lawang, Sumatra. Het was fysiek extreem uitdagend, en ik was op meerdere momenten er enorm klaar mee. De tranen vloeiden rijk. Op dat moment werd ik begroet door een groep orang-oetans, die opnieuw waren uitgezet en vrijelijk in het wild daar leefden. We voerden een orang-oetan moeder en haar kind koekjes die we bij ons hadden. Dat verzachtte de pijn.

Infecties

Indonesië is niet alleen heel warm, maar ook onhygiënisch, vervuild en broeierig. Daardoor verandert een simpel schrammetje al gauw in een infectie. Gezien ik vaak vrij weinig kleding aanhad en regelmatig mij openhaalde aan takken of koraal tijdens het zwemmen, was het niet verbazingwekkend dat ik een infectie op liep. Ik heb nog steeds een litteken op mijn schouder van een van die infecties. Een van mijn vriendinnen had een infectie op haar voet, met pus en alle toestand. We hadden al veel lokale dokters bezocht maar zonder succes. We hebben toen besloten dat ze beter eerder naar huis kon gaan.

Drugs en jongens

Op het eiland van Sumatra kwam ik in een nare situatie terecht. Een groep jongens vergezelde ons tijdens een motor tripje. Maar ze maakten voortdurend rare opmerkingen. “Weet je, als ik je nu zou vermoorden, zou niemand ooit je lichaam vinden.” Gevolgd door een hysterisch lachje. De jongens waren vermoedelijk aan het trippen op paddo’s, wat hun gedrag verklaarde.

Gelukkig heb ik naast deze rare of lastige ervaringen nog een berg fantastische herinneringen. En juist ook deze momenten maakten de reis voor mij zo waardevol.